گردشگری و اقلیم
اقليم به عنوان پديده اي جغرافيايي، رابطه اي تنگاتنگ و انکار ناپذير با گردشگري و توسعه مقاصد گردشگري دارد. به طوري که بسياري از مقاصد مطرح گردشگري جهان، موفقيت خود را مرهون برخورداري از اقليمي مطلوب هستند.سطح تغييرات اقليمي و پيامدهاي حاصله از آن به يکي از چالش ها و دغدغه هاي مهم جامعه جهاني در قرن بيست و يکم بدل شده است. طبيعتاَ اين تغييرات بر مقاصد گردشگري و توسعه آتي آن ها تاثير گذاشته و مديريت اين مقاصد را در آينده با بحران ها و چالش هاي جدي مواجه خواهد نمود.تغييرات اقليمي، يکي از جدي ترين تهديدهاي محيطي در قرن 21 به شمار مي آيد که نقش بسزايي در عرصه هاي مختلف زندگي بشري ايفا مي کند. اقليم و گردشگري داراي رابطه اي دوسويه هستند. از آنجا که جاذبه هاي طبيعي براي بسياري از مقاصد گردشگري منبع اصلي جذب گردشگر محسوب مي شوند و به طور فزاينده اي گردشگران علاقمند هستند تعطيلات خود را در مکان هاي بکر و طبيعي سپري کنند، شرايط اقليمي در موفقيت و توسعه بلند مدت صنعت نقش مهمي ايفا مي کند. تنوع اقليمي، طول و کيفيت فصول گردشگري و سودآوري صنعت را متاثر مي کند مثلا در کانادا برآورد شده است که 1 درجه افزايش دما در تابستان باعث 4 درصد افزايش در هزينه صرف شده توسط گردشگران مي شود. به طور کلي اقليم تاثير زيادي بر گردشگري و خصوصاَ تفرج دارد و در بعضي مناطق سبب جايگزيني جاذبه هاي گردشگري منطقه مي شود. از سوي ديگر گردشگري از طريق انتشار گازهاي گلخانه اي باعث تسريع روند تغييرات اقليمي مي شود.
طي سال هاي اخير شاهد اشکال مختلفي از تغييرات اقليمي بوده ايم به طوري که ميانگين دماي جهاني بين سال هاي 2005-2001 حدود 0.76 درجه سانتي گراد افزايش پيدا کرده است و به دليل کاهش گسترده يخچال ها و آب شدن کلاهک هاي يخي بين سال هاي 2003-1993، سطح آب اقيانوس ها سالانه به طور ميانگين 3.1 ميلي متر افزايش يافته. علاوه بر اين ها، تغييرات اقليمي منجر به بروز دگرگوني هاي ديگري در ميانگين دماي اقيانوس ها، الگوي وزش باد، ميانگين بارش، فرسايش ساحل و … گرديده است. به عنوان مثال مناطق کوهستاني آلپ يکي از پررونق ترين مقاصد گردشگري زمستاني به شمار مي آيد، اين رونق بطور وسيعي به ميزان برف و شرايط اقليمي منطقه وابسته است. مطالعات نشان مي دهد که در سالهاي اخير ميزان پوشش برف در اين کوهها به ميزان قابل ملاحظه اي کاهش يافته. آبگ و فراسچ معتقدند که با فرض 3 درجه سانتي گراد افزايش در ميانگين دما مرز برف درآلپ مرکزي در زمستان 300 متر افزايش پيدا خواهد کرد، اولين بارش به تاخير خواهد افتاد و در ارتفاع کمتر از 1200 متر پوشش زمستاني مداوم برف وجود نخواهد داشت. اين ها نشان مي دهند که گردشگري زمستاني در کوههاي آلپ شاهد چالشهاي جديدي خواهد بود و بايد اين را در سياست گذاري ها و استراتژي هاي مديريتي منطقه لحاظ کرد. اما بايد در نظر داشت که اين تغييرات براي مقاصد تنها پيامدهاي منفي در پي نخواهد داشت بلکه مي تواند در جاهايي نيز باعث رونق بيشتر گردشگري شود. به عنوان مثال پيش بيني شده است که در پي تغييرات اقليمي حاصله در کوههاي راکي پارک ملي کانادا تا سال 2020 شاهد افزايش بازديد سالانه بين 6 تا 10 درصد خواهيم بود.
در اين ميان بايد به گونه اي دقيق و از ديدگاه جامع به اين تغييرات نگريست و بررسي کرد که چگونه اين تغييرات مي تواند بر مقاصد گردشگري تاثيرگذار باشد، وسعت، شدت و پايداري آن ها چگونه است، آيا اين تغييرات بر برنامه هاي بلند مدت گردشگري تاثير خواهند گذاشت؟ آيا مي توانند مسير جريانات گردشگري را تغيير دهند؟ آيا اين تغييرات فقط تهديد به شمار مي آيند يا اينکه مي توانند فرصت هاي جديدي را براي مناطقي که تاکنون رونق گردشگري نداشته اند به ارمغان آورند و اگر چنين است برندگان و بازندگان اين تغييرات چه کساني هستند. حقايق پيش رو نقش مديران گردشگري را در چگونگي مواجهه با تغييرات اقليمي بيش از پيش آشکار مي سازد. استراتژي هاي اتخاذ شده توسط آن ها براي تطبيق با شرايط جديد، کاهش اثرات يا استفاده از تغييرات ايجاد شده به عنوان فرصت در موفقيت مقاصد گردشگري بسيار تعيين کننده خواهد بود.
